O nas

P.E.N. (angielski skrót słów „poets, essayists, novelists”, zarazem „pen” -„pióro”), opowiada się za swobodną wymianą twórczości, przeciw antagonizmom narodowym, klasowym, rasowym oraz dyktaturom i cenzurze. Od członków P.E.N., którymi mogą być godni tego pisarze, edytorzy i tłumacze, wymaga się przestrzegania zasad zawartych w deklaracji ideowej Międzynarodowego P.E.N., zwanej Kartą.
P.E.N powstał w roku 1921 w Anglii. Polski PEN Club został założony w 1925 roku.

Formy działalności PEN Clubu:

  • funkcja opiniotwórcza (uchwały, oświadczenia, np. wspólna deklaracja polsko-niemiecka z r. 1989 przeciw podziałowi Europy, wielokrotne protesty przeciw cenzurze, nietolerancji, antysemityzmowi, antagonizmom etnicznym, jak też przeciw obciążaniu książek podatkiem VAT, uszczuplaniu praw autorskich etc.)
  • obrona represjonowanych pisarzy świata (pomyślne starania o uwolnienie z więzienia w Wietnamie członka honorowego Polskiego PEN Clubu, prof. Doan Viet Hoafa, 1998)
  • publiczne odczyty, dyskusje literackie, konferencje międzynarodowe (konferencja polsko-ukraińska, Kraków, 1998), spotkania z autorami zagranicznymi; w ostatnim dziesięcioleciu goszczeni byli m.in. Josip Brodski, Friedrich Dürenmatt, Umberto Eco, Allen Ginsberg, Günter Grass, Seamus Heaney, Miroslav Holub, György Konrad, Mario Luzi, Claudio Magris, Bułat Okudżawa, Amos Oz, Martin Walser.